Οι άνθρωποι επιθυμούνε την αιώνια φλόγα, να καίει
την καρδιά τους, να φωτίζει τον δρόμο τους και να
εκπληρώνουν τα θέλω τους.
Η σπίθα άσβεστη, γίνεται δάκρυ και γέλιο στο πρόσωπο.
Η χαρά και η λύπη είναι δώρο του Θεού στα παιδιά του.
Τα έπη του Ομήρου, ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα είναι η αιώνια
φλόγα. Όχι αυτή της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι.
