Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

"Συνάθροιση"


Το βράδυ ήταν ψυχρό ,με τα σύννεφα σκορπισμένα

και στην μικρή γειτονιά τα φώτα ήταν αναμμένα. Εκτός

απ’το σπίτι στο τέλος του δρόμου, που στους τοίχους του

σαλονιού οι φιγούρες τρεμόπαιζαν.

Γύρω απ΄το φώς των κεριών, τρία παιδιά χόρευαν, στους ρυθμούς

του «χορού των φαντασμάτων», όπου το γεράκι του ανέμου

πετούσε ανάμεσα τους. Τα δάκρυα λέρωναν το πάτωμα, γιατί ως

τότε δεν έμαθαν την ζωή. Θυμηθήκανε τους γονείς, τους συγγενείς

και τους δασκάλους που σκότωναν τα νιάτα τους.

Μυήθηκαν στην ζωή, στην ουσία της χαράς. Έδιωξαν για πάντα την θλίψη

μακριά. Η βότκα στο αίμα τους φόρεσε φτερά να πετάνε, όταν οι

υπόλοιποι τους αντικρίζουνε από χαμηλά.