Τρίτη 14 Μαρτίου 2017

"Δημοκρατορία"



Έσφιγγε την γροθιά του με πείσμα .Η δύναμη εξέβαλλε από

την αδικία που είχε υποστεί. Η απόλυση μετά από 30 χρόνια

εργασίας στην δημόσια υπηρεσία, λίγο πριν την συνταξιοδότηση

έμοιαζε «μαχαιριά» στην καρδιά.

Τα μάτια του εξέπεμπαν οργή, μα και συνάμα μίσος. Σπίθες ξεπετάγονταν

οι σκέψεις, για τον τρόπο που όφειλε να αντιδράσει. Προσάναμμα στην φωτιά

που σιγόκαιγε την βούληση του, ήταν το μέλλον. Ο άγνωστος δρόμος που έπρεπε

να ακολουθήσει προκείμενου να επιβιώσει.

Ούτε καν να επιζήσει. Το τσιγάρο στο στόμα, δεν ήταν αρκετό ώστε να σταματήσει

την φουσκοθαλασσιά της ψυχής. Καθισμένος στο παγκάκι, ατένιζε την θάλασσα.

Όχι με ρομαντική διάθεση, αλλά περισσότερο με τάσεις φυγής. Σε μια άγνωστη πατρίδα, σε

ένα ανέξοδο όνειρο.

Λάφυρα προσμονής, δώρα διάθεσης. Και οι εικόνες στο βλέμμα, εναλλάσσονταν ταχύτατα

σαν κινηματογραφικό φιλμ. Κούραση, άγχος, μοναξιά. Αλήθεια σε μια δημοκρατορία, υπάρχει



δικαίωμα για αξιοπρέπεια; Ανθρωπιά και ελπίδα;