μοιάζει με ηφαίστειο. Η επιθυμία του είναι μονάχα μία.
Να δολοφονήσει, να κοροϊδέψει, να αδικήσει. Όλα τα βίαια
ένστικτα του ενώνονται στην θέληση. Εκείνη που ξεχωρίζει τους
ανθρώπους απ΄τα ζώα.
Ο εγωισμός, η εσωστρέφεια, το αίσθημα της αδικίας εκβάλλουνε
απ΄την πηγή της εμπειρίας. Το παρελθόν, είναι οδηγός για το μέλλον
αλλά τροχοπέδη για το παρόν. Είναι το νερό των πράξεων, που κινεί τον
μύλο της καθημερινότητας. Που να’ξερε!
Οι πράξεις χαρακτηρίζουνε έναν άνθρωπο, και όχι η επιθυμία. Το κλάμα των
γονέων και των φίλων πάνω απ΄τον νεκρό, είναι η εικόνα που αποτυπώνεται
στην μνήμη. Η απώλεια περιουσίας και ο θυμός για την απάτη, οπλίζουνε την θέληση
απ΄το θύμα και δεν γίνεται δεκτή η απλή συγνώμη ή μετάνοια του θύτη.
Ιδού ο άνθρωπος. Ένα κτήνος αλλά ποτέ ζώο. Διασαλευτής της ισορροπίας στην φύση
με μοναδικό σκοπό την εκπλήρωση των «θέλω» του. Και η ζωή σαν άγγελος θανάτου
γυρεύει με την ρομφαία να εξοντώσει, το τέρας που προσπαθεί να κόψει τα νήματα
της δράσης. Η αντίδραση είναι ένα βιβλίο, που ανοιχτό όπως είναι μαντεύεις εύκολα το
τέλος του. Η αρχή και η μέση μοιάζουνε δημιουργήματα αποτρόπαια. Μέχρι την Νέμεσις.
