Τετάρτη 10 Μαΐου 2017

"Eπεσαν οι μάσκες"


Σας κοίταζα κατάματα. Πίστευα ότι τα βλέμματα μας

θα συναντιόταν. Ίσως και να συγκρούονταν. Πόσο ανόητος

ήμουνα! Εσείς που καυχιέστε για την ισχύ και την επιρροή που

ασκείτε στην πλατιά μάζα, είστε τελικά τόσο αδύναμοι.

Διατείνεστε πώς ότι πράττετε, είναι καλώς καμωμένο και είστε

ικανοί να ελέγχετε την κατάσταση. Θεωρείτε ότι έχετε δημιουργήσει

μία τόσο άρτια λειτουργικά μηχανή που δεν επιδέχεται καμίας διόρθωσης.

Κινείτε τα νήματα στο κουκλοθέατρο της καθημερινότητας, που τείνει να

είναι μία ψευδαίσθηση ζωής τελικά. Ενισχύετε την διαφορά, ανάμεσα σε φτωχούς

και πλούσιους καθότι σε μια παράσταση υπάρχουν οι ρόλοι.

Καμώνεστε ότι οι λίγοι είναι οι ικανοί ,και ως εκ τούτου πρέπει να καθοδηγούνε

τους πολλούς ανίδεους.

Έπεσαν οι μάσκες. Βρίσκεστε στην αντίπερα όχθη, σε απόσταση αρκετή απ΄το οπτικό

μου πεδίο. Αν πιστεύετε όμως ότι είστε μικροί θεοί γελιέστε. Γιατί με την θέληση μου

κάθε λεπτό κόβω κομμάτι κομμάτι τον κορμό του δέντρου που έχετε φυτέψει πριν

αρκετά χρόνια .Μεγάλωσε με τις θυσίες των εργαζομένων, και την φωτοσύνθεση απ΄την

λάμψη της ματαιοδοξίας. Στα κλαδιά όμως ξεχάσατε τους καρπούς. Αυτούς που όταν

ωριμάσουνε πέφτουνε στο χώμα. Εκεί θα είμαι για να γευτώ τους αγώνες.